Chyba nie trzeba nikomu przedstawiać Pana Józefa Biernackiego. Od 24 lat jest on zaangażowany niemalże w każdą inicjatywę która ma do czynienia z polskością. Poczynając od działalności w Kongresie Poloni Kanadyjskiej, poprzez uczestnictwo w działalności artystycznej Sokoła, do pracy w Towarzystwie Muzycznym im Ignacego Jana Paderewskiego i  Fundacji imienia Jan Pawła II jak również organizowaniu wystaw poświęconych takim wydarzeniom jak Katyń, Rocznica Powstania Warszawskiego i Pontyfikat Jana Pawła II. To są tylko najważniejsze z inicjatyw gdzie można go zauważyć. Dzisiaj chcielibyśmy dowiedzieć się coś o celach i osiągnięciach Fundacji imienia Jana Pawła II. Pan Józef Biernacki jest założycielem Koła Przyjaciół Fundacji Jana Pawła II w Winnipegu.

Jakie są cele Fundacji imienia Jana Pawła II i jakie są osiągnięcia w zamierzonych celach?

Między innymi celem naszej fundacji (która obchodziła swoje 25 lecie w 2006) jest niesienie pomocy studentom pochodzenia polskiego, którzy mieszkają za granicą. Studenci ci studiują na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i mieszkają w akademiku wybudowanym ze środków fundacji. Jan Paweł II powołał tą organizację w 1981 roku i jest ona ciągle żywa, realizując te same cele które zostały nakreślone kiedy została ona stworzona. Obecnie z tej pomocy korzysta 145 stypendystów z takich krajów jak Ukraina, Białoruś, Litwa, Kazachstan, Rosja, Łotwa, Turkmenistan i Słowacja. Pośród tych studentów znajduje się 29 doktorantów i 106 studentów studiów magisterskich. Osoby które otrzymują te stypendia to są przeważnie obywatele polskiego pochodzenia, którzy by inaczej nie byli w stanie uczęszczać do szkół wyższych w miejscach swojego zamieszkania.
Fundacja nasza wspomaga także Dom Polski w Rzymie, inne akcje charytatywne takie jak opieka nad pielgrzymami w Rzymie, sympozja, pielgrzymki, programy badawcze i studium pontyfikatu Jana Pawła II.

Jan Paweł już nie żyje, czy w związku z tym cele waszego towarzystwa są ciągle aktualne?
 

Józef Biernacki podczas audiencja u papieża Jana Pawła II

Jak najbardziej. Jak już wymieniłem nasza fundacja przyczynia się do tego, że wielu ludzi polskiego pochodzenia może podjąć studia w Polsce, jest także ważne abyśmy nigdy nie zapomnieli o Janie Pawle II, który był wielkim Polakiem i bardzo wiele wniósł do naszej historii. On był pierwszym z ramienia naszego kościoła, który przekroczył progi meczetu i znalazł nić porozumienia z żydami i z różnymi odłamami nauk chrześcijańskich. Na jego pogrzeb przybyli wszyscy przywódcy religijni z Dali Lamą włącznie. Głowy wielkich mocarstw świata przybyły na jego pogrzeb aby oddać hołd wielkiemu człowiekowi i wielkiemu papieżowi.
      Podczas zjazdu naszej fundacji w Rzymie w 2006, ujął mnie za serce widok setek ludzi czekających w kolejce każdego dnia od godziny 9.00 rano do 5.00 po południu aby odwiedzić grób naszego papieża. Jak okiem sięgnąć wzdłuż całego placu św. Piotra, tłumy ludzi stoją i czekają na wejście do pomieszczeń gdzie pochowany jest Jan Pawła II. To jest coś niesamowitego.
    Zachęcam wszystkich do przyłączenia się do naszej fundacji.
Będąc członkiem fundacji, nie tylko można pomóc naszym rodakom za granicą, ale także można skorzystać z ośrodków należących do fundacji podczas podróży po Europie. Na przykład zatrzymać się w Domu Polskim w Rzymie i uzyskać nocleg wraz z wyżywieniem po bardzo przystępnych cenach. Organizowane są również wycieczki z polskim przewodnikiem do takich miejsc jak Muzea Watykańskie, Monte Casino no i oczywiście zwiedzanie Rzymu.

Pokazał mi Pan kilka gablot z pamiątkami po Janie Pawle II, które znajdują się w kościele św. Andrzeja Boboli. Tego są ogromne ilości. Jak Pan zgromadził to wszystko?

Te eksponaty zakupiłem podczas moich podróży do Polski i Rzymu. To są moje prywatne pamiątki ale chcę je udostępnić dla wszystkich i dlatego umieściłem je w sali parafialnej naszego kościoła. Mam zamiar stworzyć muzeum poświęcone osobie Jana Pawła II i to jest tylko początek.  Najcenniejszą pamiątką jest dla mnie długopis, który nasz papież używał osobiście. Na ścianie są zdjęcia zrobione podczas pobytu papieża w Manitobie jak też inne, które uznałem za ważne historycznie.
Osiągnięciem naszego Koła jest uzyskanie zgody rządu Manitoby, aby wzgórze na którym w roku 1984 Jan Paweł II celebrował Mszę świętą, zostało nazwane jego imieniem. Specjalny certyfikat, wydany przez władze Manitoby, został wręczony Ojcu św. w Rzymie, z okazji 25 rocznicy jego Pontyfikatu.

Józef Biernacki przy gablocie ze  zbiorami upamiętniającymi
Jana Pawła II

Eksponaty upamiętniające
Jana Pawła II, ze zbiorów Pana Biernackiego

Pana działalność skupia się wokół organizacji polonijnych i jak wiemy,  wkłada Pan wiele wysiłku w popularyzacje polskości w naszym mieście. Jak Pan widzi przyszłość Polonii w Winnipegu?

Wiem że trzeba wspomagać polski patriotyzm i ja od dziecka byłem wychowywany w takim duchu. Kiedy przyjechałem do Winnipegu 24 lata temu, spotkałem bardzo dobrych ludzi. Współpraca pomiędzy różnymi grupami była bardzo dobra i było można działać dla Polonii na różnych szczeblach. Obecnie dostrzega się brak nowych członków w naszych klubach. Każdy jest zapracowany i jest mniej ludzi którzy się chcą poświęcać społecznie. Pamiętam jedną panią, która się nazywała Panaro. Była ona wielką patriotką która włożyła wiele dla naszego społeczeństwa, ale niestety nic się nie robi aby docenić tych ludzi za ich wysiłek i upamiętnić to. To może być także powód, że dzisiaj mamy mniej ludzi, którzy chcą poświęcić swój czas dla działalności społecznej. Zapomina się o ludziach którzy wnieśli duży wkład dla naszego środowiska.


Czy ma Pan jakieś sugestie, które by pomogły w integracji naszego środowiska?

Miałem sporo nadziei kiedy były podjęte próby stworzenia Centrum Kultury Polskiej w Winnipegu, ale ten temat na dzień dzisiejszy jest na razie nieaktualny. Ja myślę, że każdy mógłby dać malutką cząstkę chociaż tylko poprzez przyjście na koncert i docenienie tych, którzy go przygotowują.          
     Uważam, że przywrócenie konkursu Miss Polonia przyciągnęłoby naszą młodzież. Mamy taką piękną młodzież i aż szkoda że ten konkurs który był tak kiedyś popularny w Winnipegu, został zaniechany.

    Papież Jan Paweł II ciągle pracował nad tym aby zbliżyć młodzież do kościoła. Kiedy umierał i gdy się dowiedział ilu młodych ludzi czeka pod jego oknem, powiedział "Szukałem Was a wy teraz przyszliście do mnie".

To jest dowód, że ta młodzież jest i chciałaby wziąć udział w naszych polonijnych wysiłkach. Chciałbym zachęcić to tzw. pokolenie Jan Pawła II i zorganizować coś dla nich przy kościele albo przy kongresie. Ja wiem że to nie jest łatwe ale trzeba im wyjść na przeciw i jeśli jakaś mała grupka zostanie wciągnięta, to oni przyciągną następnych. Starzy się wykruszają i nikt nie przekaże dalej tej patriotycznej pałeczki. Tadeusz, mój syn prowadzi właśnie chór młodzieżowy, w którym młodzi ludzie śpiewają i mają tam okazję nie tylko zetknąć się z językiem polskim czy naszą kulturą ale również poznać się i wspólnie się bawić.

Dziękuję Panu za ten wywiad. Chciałbym złożyć najserdeczniejsze gratulacje z okazji 80 urodzin, które będzie Pan obchodził 4-go lutego i życzyć tradycyjne sto lat.



Polishwinnipeg.com
Bogdan Fiedur