Na stronie naszego Biuletynu możesz złożyć życzenia swoim bliskim , znajomym, przyjaciołom... z różnych okazji: urodziny, ślub, narodziny dziecka, jubileuszu, świąt... Do życzeń możesz dodać zdjęcie, ale nie jest to konieczne (zdjęcie dodaj pod warunkiem, że jesteś jego autorem i zgadzasz się na umieszczenie go na naszej stronie) .

Życzenia prosimy przesyłać na adres: jolamalek@onet.eu

Kto składa życzenia np. Jan Kowalski

Z jakiej okazji składasz życzenia np. Z okazji 18 urodzin

 Treść życzeń

Twoje życzenia zostaną opublikowane w serwisie dopiero po akceptacji zespołu redakcyjnego w kolejnym numerze Biuletynu. 

Środa, 2010-02-10

ZWYCIĘZCA MOŻE STAĆ SIĘ KREZUSEM
Kanadyjskie złoto wyceniono na milion

Na kanadyjskich saneczkarzy czeka milionowa nagroda
Czy wśród kanadyjskich saneczkarzy wybuchnie gorączka złota? Złoty medal dla reprezentanta gospodarzy będzie oznaczał sowitą premię: sponsor saneczkarzy z Kanady obiecał okrągły milion dolarów za olimpijski triumf.
To tylko część sumy, o jaką może wzbogacić się złoty medalista z Kanady w rywalizacji saneczkarzy. Najwyższy stopień podium jest jednak więcej wart. Już wcześniej bowiem Kanadyjski Komitet Olimpijski obiecał nagrody w wysokości 500 tys. dolarów - dla zawodników i związku.

Nie zapeszają

Trener reprezentacji, Niemiec Wolfgang Staudinger jest ostrożny w prognozowaniu faworytów. - Największe szanse ma na pewno Alex Gough. Myślę, że brąz jest w jej zasięgu, ale o więcej będzie trudno - ocenił.


Igrzyska w Vancouver rozpoczną się 12 lutego. Rywalizacja saneczkarzy odbędzie się w oddalonym o prawie 120 km Whistler.
TVN 24, fot. www.luge.ca10 lutego w historii Kanady

Tego właśnie dnia, w odległości 78 lat od siebie, miały miejsce dwa bardzo istotne wydarzenia historyczne.

Pierwsze wydarzyło się 10 lutego 1763 roku. To ważne wydarzenie to podpisanie układu zwanego Treaty of Paris, na podstawie którego Francja przekazała Kanadę Wielkiej Brytanii.

Układ pokojowy Treaty of Paris, zwany też Peace of Paris (Pokój Paryski), został podpisany między Królestwem Wielkiej Brytanii, Francją i Hiszpanią, z Portugalią wyrażającą na ten układ zgodę.

Francja oddała Wielkiej Brytanii tzw. Nową Francję, czyli Kanadę, a także prawa do wszystkich ziem na wschód od rzeki Mississippi.

Hiszpania oddała Wielkiej Brytanii Florydę, otrzymawszy później od Francji Nowy Orlean i francuską Luizjanę.

Francja zatrzymała sobie wyspy Saint Pierre i Miquelon i odzyskała Guadelupę, Martynikę i St. Lucię, w zamian za Grenadę, Dominikanę, Saint Vincent, Grenadiny i Tobago, które otrzymała Wielka Brytania.

Te i wiele innych przeszeregowań dokonanych na podstawie tego układu, było początkiem ery brytyjskiej dominacji ma świecie. W sferze brytyjskich wpływów znalazła się także Nowa Francja, czyli Kanada.

W połowie XVIII wieku Nowa Francja, zamieszkiwana przez 50.000 mieszkańców, była w konflikcie z brytyjskimi koloniami w Ameryce, gdzie mieszkało prawie milion osób. Brytyjskie ataki na Nową Francję powtarzały się systematycznie. W 1758 roku twierdza Louisbourg została zdobyta przez Brytyjczyków, dając Brytyjczykom kontrolę nad rzeką Św. Wawrzyńca. Droga do Nowej Francji została otwarta. W Ohio zaś zdobyto fort Dequesne, broniący dostępu do Doliny Ohio. W ten sposób przypieczętowano w zasadzie koniec Nowej Francji.

W 1759 roku nastąpił atak z morza i generał James Wolfe pokonał Francuzów pod dowództwem generała Louis-Josepha de Montcalma w słynnej bitwie zwanej bitwą na Równinie Abrahama (Battle of the Plains of Abraham). Rok później Nowa Francja była już całkowicie w rękach brytyjskich. A trzy lata później, właśnie na mocy układu podpisanego 10 lutego 1763 roku, Nowa Francja przeszła oficjalnie pod panowanie Korony Brytyjskiej.

Drugim ważnym historycznie wydarzeniem, które miało miejsce także 10 lutego, tyle że w 1841 roku, było wejście w życie tzw. Act of Union, na mocy którego doszło do połączenia Górnej Kanady (Upper Canada) i Dolnej Kanady (Lower Canada) w jedną całość o nazwie Prowincja Kanady - Province of Canada.

Na mocy aktu, Lower Canada została nazwana Canada East (Wschodnia Kanada), a Upper Canada - Canada West (Zachodnia Kanada).

Pomysł stworzenia wspólnego kraju miał na celu włączenie frankofonów do kultury brytyjskiej. Ten zamiar nie powiódł się.

Obie części miały jednakową reprezentację w legislaturze Prowincji. Od pierwszego rządu przyjęto unikalny zwyczaj podwójnego premierostwa. Na czele rządu zawsze stało dwóch premierów, jeden reprezentujący Wschodnią Kanadę, drugi Zachodnią.

Pierwszą stolicą Prowincji Kanady było miasto Kingston. Później, po roku 1843, przeniesiono stolicę do Montrealu, a jeszcze później była ona rotacyjnie w Toronto i w Quebec City. W roku 1866, ostatnia sesja parlamentu Prowincji Kanady odbyła się w Ottawie w zbudowanych w 1865 roku budynkach parlamentu.

Wśród osiągnięć Prowincji Kanady wymienić należy między innymi unormowanie stosunków ze Stanami Zjednoczonymi, budowa linii kolejowej Grand Trunk Railway, poprawa systemu szkolnictwa w Kanadzie Zachodniej dzięki Egertonowi Ryersonowi, wprowadzenie języka francuskiego jako języka oficjalnego w parlamencie.

Prowincja Kanady przestała istnieć w chwili powstania Konfederacji w 1867 roku, kiedy wraz z brytyjskimi koloniami północnoamerykańskimi - Nowym Brunszwikiem i Nową Szkocją stworzyła Dominion of Canada. Wówczas z jednego tworu, jakim była Prowincja Kanady, powstały dwie osobne prowincje Konfederacji - anglojęzyczne Ontario i francuskojęzyczny Quebec.
Małgorzata P. Bonikowska Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Dziecko na wysypisku śmieci

Policja RCMP w Richmond w Kolumbii Brytyjskiej aresztowała 20-letnią kobietę, która urodziła 21 stycznia dziecko - chłopca - w łazience w domu swego partnera w Richmond, a następnie pozbyła się jego zwłok, porzucając je. Trafiły na wysypisko śmieci na południe od Vancouver.


Przedstawicielka RCMP Jennifer Pound powiedziała, że partner kobiety nie wiedział, iż jest ona w ciąży. W czasie gdy doszło do porodu, mężczyzna spał.

Kobieta obudziła go i przekonała, że poroniła. Z jego pomocą owinęła dziecko w ręcznik, włożyła ciało do worka na śmieci i wyrzuciła do pojemnika na śmieci w pobliżu okolicznej szkoły.

Policja została powiadomiona przez anonimowego informatora o tym wydarzeniu i rozpoczęły się poszukiwania prowadzone przez 35 funkcjonariuszy. Poszukiwania na wysypisku śmieci Burns Bog trwały trzy dni i doprowadziły do znalezienia noworodka, który, jak stwierdzono, nie był wcześniakiem.

Kobieta została zatrzymana, ale zwolniono ją kiedy zobowiązała się do zgłoszenia się na wezwanie.

Kobieta została oskarżona o cztery czyny przestępcze: o to, że nie korzystała z pomocy przy porodzie, narażając dziecko na zagrożenie, że zabiła noworodka, ukryła ciało dziecka, a także dokonała profanacji ludzkich zwłok.

Policja może przedstawić także zarzuty mężczyźnie.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Dalej...

Środa, 2010-02-10

Kosmiczne spotkanie na orbicie okołoziemskiej

Załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (MSK) i amerykańskiego wahadłowca Endeavour spotkały się na orbicie okołoziemskiej. Jako pierwszy do MSK przez luki przejściowe dotarł dowódca Endeavoura George Zamka, a za nim pozostali członkowie załogi.

Połączenie Endeavoura i MSK odbyło się zgodnie z planem i przeprowadzone zostało dzięki ręcznym manewrom. Operacją połączenia obu obiektów kierował 47-letni pułkownik marynarki wojennej USA George Zamka. Astronauta ten ma polskie korzenie i zabrał na pokład promu kosmicznego kopię rękopisu Preludium A-dur op. 28 nr 7 Chopina, a także płytę z koncertem Karola Radziwonowicza i Orkiestry Sinfonia Viva utworzonej przez studentów i absolwentów Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Po połączeniu MSK z Endeavourem na orbicie okołoziemskiej utworzono tymczasowy zespół kosmiczny z 11-osobową załogą, w której skład wchodzą przedstawiciele USA, Rosji i Japonii.

Wahadłowiec przywiózł na stację moduł Tranquility oraz kopułę obserwacyjną. Moduł jest skupiskiem aparatury, zapewniającej astronautom normalne warunki życiowe, m.in. urządzenia do oczyszczania powietrza z dwutlenku węgla i produkcji tlenu oraz do przetwarzania moczu, a także dodatkową toaletę.

Dzięki siedmiookiennej kopule załoga MSK będzie miała rozległy widok na stację i jej otoczenie oraz możliwość wizualnej kontroli prac wykonywanych zdalnie sterowanym wysięgnikiem. Centralny iluminator kopuły o średnicy 79 centymetrów jest największym oknem, zainstalowanym w aparacie kosmicznym.

Astronauci z Endeavora trzykrotnie będą wychodzić w otwartą przestrzeń kosmiczną. Misja wahadłowca - z 6-osobową załogą - przewidziana jest na 12 dni i 18 godzin, a lądowanie powinno nastąpić 19 lutego. Załogę stanowią wyłącznie obywatele USA, w tym jedna kobieta.
(PAP)

"Wybory na Ukrainie zostały sfałszowane"

Druga tura wyborów prezydenckich na Ukrainie została sfałszowana na rzecz Wiktora Janukowycza - oświadczył Ołeksandr Turczynow, szef sztabu wyborczego rywalki Janukowycza, Julii Tymoszenko. Janukowycz, zwycięzca niedzielnych wyborów prezydenckich - według nieoficjalnych wyników głosowania - wezwał swą konkurentkę Julię Tymoszenko do ustąpienia ze stanowiska premiera i zwrócił się do rodaków już jako prezydent.

Wiktor Janukowycz, zwycięzca wyborów prezydenckich na Ukrainie, po objęciu urzędu szefa państwa spotka się z przywódcami Rosji, Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, najpierw jednak chce, by jego konkurentka, premier Julia Tymoszenko, ustąpiła ze stanowiska.

"Oficjalnie zwracam się do premier: proszę podać się do dymisji i przejść do opozycji. Członków koalicji wzywam do ogłoszenia jej rozwiązania, bym mógł rozpocząć rozmowy z klubami parlamentarnymi o formowaniu nowego rządu" - napisał Janukowycz w odezwie do narodu opublikowanej przez Partię Regionów, na czele której stoi.

Choć Centralna Komisja Wyborcza opublikowała na razie nieoficjalne wyniki niedzielnej, drugiej tury wyborów, Janukowycz zwrócił się do obywateli Ukrainy już jako prezydent.

"Jako nowy prezydent uważam, że zadanie odrodzenia Ukrainy można zrealizować. (...) Zjednoczę Ukrainę, wprowadzę porządek we władzach, dam każdemu Ukraińcowi możliwość życia i pracowania w stabilnym państwie, które jest szanowane i przez sąsiadów i przez cały świat!" - napisał.

Janukowycz obiecał reformy i rozwój, które przyniosą Ukrainie dobrobyt, zaś partnerów zagranicznych zapewnił, iż Kijów będzie rozwijać z nimi równoprawne relacje.

"Szanujemy niepodległość i jedność terytorialną wszystkich naszych partnerów i liczymy, że ich stosunek do nas będzie taki sam" - czytamy w odezwie. Janukowycz zadeklarował jednocześnie, że po objęciu urzędu prezydenta będzie chciał się spotkać się z przywódcami Rosji, Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych.

"Potrzebujemy pomocy z Zachodu i Wschodu dla stabilizacji sytuacji gospodarczej oraz restrukturyzacji zobowiązań finansowych. (...) Priorytetem będą dla nas stosunki z Rosją oraz Wspólnotą Niepodległych Państw. Nasze kraje połączone są ścisłymi więzami gospodarczymi, kulturalnymi oraz historią" - zaznaczył Janukowycz.

"Wybory na Ukrainie zostały sfałszowane"

"Oświadczam, że w trakcie drugiej tury wyborów prezydenta Ukrainy doszło do fałszerstw, które w istotny sposób wpłynęły na wynik głosowania i pozwalają wątpić w jego ostateczny rezultat" - czytamy w udostępnionym mediom oświadczeniu Ołeksandra Turczynowa, szefa sztabu wyborczego Julii Tymoszenko.

- Przekazaliśmy Centralnej Komisji Wyborczej (CKW) dokumenty z wnioskiem o ponowne przeliczenie głosów w ponad 900 lokalach wyborczych - powiedział Turczynow.

Bliski współpracownik Tymoszenko wyjaśnił, iż na ślady fałszerstw wyborczych sztab Tymoszenko trafił w lokalach wyborczych na południu i wschodzie Ukrainy, gdzie pozycja Janukowycza jest najsilniejsza.

Jak relacjonował, po ponownym przeliczeniu głosów w jednym z lokali wyborczych w mieście Kercz okazało się, iż dane przekazane do CKW wykazują o 8% głosów więcej dla Janukowycza, niż było w rzeczywistości.

- Następnie udało się nam wywalczyć ponowne liczenie głosów w jeszcze sześciu lokalach. We wszystkich przypadkach miały miejsce podobne fałszerstwa na korzyść kandydata Janukowycza. Jego przedstawiciele w odpowiedzi zablokowali możliwość ponownego podliczenia głosów w innych lokalach wyborczych - mówił Turczynow.

- Fakty te pozwalają nam mówić o systematycznym i masowym charakterze podobnych naruszeń - podkreślił szef sztabu wyborczego Tymoszenko.

"Milczenie Tymoszenko to milczenie lwicy, która szykuje się do skoku"

Ukraińscy komentatorzy prognozują, że pani premier, która od dnia wyborów nie pojawiła się publicznie, prawdopodobnie nie pogodzi się z porażką. Jej otoczenie twierdzi, że wyniki wyborów mogą być zaskarżone w sądach.

- Milczenie Tymoszenko nie jest milczeniem jagnięcia. Jest to milczenie lwicy, która szykuje się do skoku, by bronić swych interesów - ocenił ukraiński politolog Wołodymyr Fesenko.

W środę, po przeliczeniu głosów ze wszystkich lokali wyborczych, CKW w Kijowie poinformowała, że w niedzielnych wyborach Janukowycz uzyskał 48,95% głosów. Jego konkurentka otrzymała 45,47% poparcia. Wyniki te nie są jeszcze oficjalne.
(PAP)

Andrzej Wajda króluje we Francji

W obecności Andrzeja Wajdy rozpoczęła się retrospektywa jego twórczości w Filmotece Narodowej w Paryżu. Pierwszego wieczoru paryscy widzowie obejrzeli film "Tatarak", który za tydzień wejdzie do francuskich kin.

Jak podkreśla główny organizator cyklu paryska Filmoteka Narodowa, to pierwszy we Francji przegląd niemal całego dorobku Andrzeja Wajdy. Do 21 marca paryscy widzowie będą mogli zobaczyć ponad 40 jego filmów fabularnych, a także kilka zrealizowanych przez niego dokumentów.

W szczelnie wypełnionej sali Filmoteki wyświetlono najnowszy film polskiego reżysera "Tatarak", wyróżniony w ubiegłym roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie - Berlinale nagrodą im. Alfreda Bauera. Obraz ten od 17 lutego będzie wyświetlany we francuskich kinach.

Specjalny pokaz otworzyli znany reżyser i prezes Filmoteki Narodowej Costa-Gavras oraz ambasador RP w Paryżu Tomasz Orłowski. Po nich głos zabrał sam Andrzej Wajda. - Nigdy się nie spodziewałem, że po tylu latach będę mógł pokazać moje filmy we francuskiej Filmotece Narodowej - powiedział. Przypomniał o swoich związkach z Francją i wyróżnieniach dla jego filmów na festiwalu w Cannes. - Tu się zaczęła moja kariera, dzięki Francji świat zwrócił na mnie uwagę - zaznaczył, poprawiając się po chwili: "świat to może za dużo, raczej Europa", co wzbudziło na sali śmiech.

Mówiąc o swoim ostatnim dziele, "Tataraku", Wajda zauważył, że był to dla niego szczególnie osobisty film. - Robiąc go poczułem się człowiekiem, który może zrobić coś niespodziewanego dla siebie samego. Cieszę się, że się na to odważyłem - dodał, nawiązując do wątku "Tataraku", złożonego z autobiograficznych wyznań Krystyny Jandy po nagłej śmierci jej męża Edwarda Kłosińskiego. - Oceńcie sami, czy wolno robić takie rzeczy w filmie - zwrócił się do widzów, zapraszając ich na pokaz.

Po projekcji publiczność zgotowała polskiemu reżyserowi gorącą owację.

Główny twórca programu przeglądu Jean-Francois Rauger z francuskiej Filmoteki Narodowej powiedział, że chciałby przyciągnąć na filmy Wajdy także młodych francuskich widzów. - To prawda, że począwszy od lat 80. Wajda jest we Francji nieco zapomniany. Ale ostatnio znowu zaczęło być o nim głośno najpierw z powodu "Katynia" , a potem po sukcesie "Tataraku" na Berlinale w ubiegłym roku - podkreślił Rauger. W jego opinii Francuzi, którzy jeszcze nie znają twórczości Wajdy, mogą odnaleźć w jego filmach wiele interesujących ich tematów, jak np. analizę komunistycznej dyktatury, relacje niezależnych artystów i władzy czy problem społecznej pamięci o czasach wojny.

W czasie półtoramiesięcznego cyklu oprócz klasycznych już pozycji polskiego reżysera - w tym "Kanału", "Ziemi obiecanej", "Człowieka z żelaza", "Panien z Wilka" - w Paryżu pokazane zostaną inne, dużo mniej znane filmy. Wśród nich znajdą się francuskie "Biesy" z 1988 roku (według powieści Fiodora Dostojewskiego z rolą Isabelle Huppert), niemiecko-francuska "Miłość w Niemczech" z 1983 roku i "Smuga cienia" z 1976 roku. Dla znawców twórczości polskiego reżysera dużą atrakcją będzie pokaz krótkometrażowej etiudy studenckiej Wajdy z łódzkiej filmówki - 6-minutowego "Złego chłopca" z 1951 roku.

Swój udział w paryskich projekcjach zapowiedziały francuskie osobistości: kompozytor muzyki filmowej Michel Legrand i reżyser Costa-Gavras, a także polscy aktorzy Wajdy: Andrzej Seweryn i Wojciech Pszoniak. Ten ostatni ma prezentować w ramach przeglądu film "Korczak", w którym sam zagrał tytułową rolę.

Współorganizatorem retrospektywy, obok paryskiej Filmoteki Narodowej, jest Instytut Polski w Paryżu.
(PAP)

Dalej...

W cyklu Podróż dookoła Polski - ciekawe miejsca... przybliżamy najpiękniejsze regiony w Polsce- te znane i mniej znane. Opowiadamy historię pięknych polskich miejsc, ale ponieważ Polska to nie porośnięty puszczą skansen, lecz rozwijający się dynamicznie, nowoczesny kraj to pokazujemy też jak wyglądają różne zakątki Polski dziś.

INDEX

PIEKARY ŚLĄSKIE

Piekary Śląskie to dynamicznie rozwijająca się gmina, której kulturę i obyczaje ukształtowała wielowiekowa tradycja. Obecnie Piekary Śląskie to miasto o statusie powiatu grodzkiego, należące do województwa śląskiego. Pod względem wielkości powierzchni (3967 ha) oraz liczby mieszkańców (59 tys.) Piekary Śląskie zaliczane są do miast średniej wielkości w regionie.

Położenie miasta gwarantuje dobry dostęp do rynków europejskich, co zapewniają trasy i węzły komunikacyjne, instytucje zajmujące się handlem zagranicznym oraz połączenia telekomunikacyjne o światowym standardzie. Dzisiejsze Piekary to gmina, która jest dogodnym miejscem dla realizacji wszelkich pomysłów i zamierzeń inwestycyjnych. Piekary Śląskie- miejscowość leżąca w północnej części Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, w regionie Górnego Śląska. Najstarsze wzmianki o niej w dokumentach pisanych pochodzą z II poł. XIII wieku, gdzie figuruje jako osada służebna grodu bytomskiego. Piekary w dzisiejszym kształcie terytorialnym (z dzielnicami Kozłowa Góra, Brzozowice - Kamień, Brzeziny i Dąbrówka Wielka) funkcjonują dopiero od 1975 r., kiedy to - na mocy reformy administracyjnej kraju - do miasta Piekary przyłączono miasto Brzeziny Śląskie.

W latach 1303-1318 wybudowano w Piekarach Śląskich pierwszy kościół. Najstarsza parafia Apostołów Piotra i Pawła w Kamieniu została erygowana 4 października 1277 r. przez ówczesnego biskupa krakowskiego Pawła z Przemiankowa a dwa dni później 6 października kościół został przez tego biskupa konsekrowany.

Wiek XV wraz z rozwojem górnictwa rud cynku i ołowiu zapoczątkował proces ewolucji całej osady. W XIII-XVI w. Miasto było pod panowaniem zniemczałych książąt śląskich. Dopiero krótka obecność króla Jana III Sobieskiego, spieszącego na odsiecz Wiednia w 1683 r., ożywiła wśród tutejszej ludności pamięć o zerwanych więzach z Polską. W następnych latach dochodziło do licznych buntów chłopskich skierowanych przeciw władzy niemieckich magnatów. W 1697 r. przebywał w Piekarach król August II Wettyn, który w miejscowym kościele potwierdził konwersję na katolicyzm i zaprzysiągł pacta conventa.

W XIXw. nasiliła się germanizacja Piekar. Reakcją na to były dążenia do obrony polskości. W 1842 r. proboszcz piekarski- ksiądz Alojzy Fiecek przystąpił do budowy nowej, neoromańskiej świątyni według projektu Daniela Groetschla. W nowej świątyni znalazło się godne miejsce dla słynącego cudami obrazu Matki Boskiej Piekarskiej, choć warto nadmienić, że oryginał obrazu znajduje się od 1702 r. w kościele św. Krzyża w Opolu. Dzisiejsze Piekary są duchową stolicą Górnego Śląska, celem licznych pielgrzymek i miejscem spotkań religijnych. Tradycja związana jest właśnie z obrazem MB Piekarskiej, które zyskało sławę w 1676 r., kiedy to w pobliskim mieście- Tarnowskich Górach wybuchła zaraza, która ustąpiła po złożeniu przez mieszkańców ślubu odbywania corocznej pielgrzymki do Piekar.

W latach siedemdziesiątych XIX w., w pobliżu bazyliki na wzgórzu Cerekwica, górnicy, hutnicy i robotnicy Górnego Śląska wznieśli Kalwarię Piekarską. Jest to zespół 14 kaplic- stacji drogi krzyżowej, przedstawiających sceny przed ukrzyżowaniem Chrystusa, neogotycki kościół Przemienienia Pańskiego oraz 15 kaplic różańcowych na obrzeżach muru. Piekary wraz z częścią Śląska powróciły do Polski dopiero w 1922 r.

Piekarska Bazylika

Pałac Heroda – jedna z kaplic Kalwarii Piekarskiej

Współpraca Polishwinnipeg.com z  czasopismem
„Polki w Świecie”.

Kwartalnik „Polki w Świecie” ma na celu promocję Polek działających na świecie, Polek mieszkających z dala od ojczyzny. Magazyn ten kreuje nowy wizerunek Polki-emigrantki, wyzwolonej z dotychczasowych stereotypów. Kwartalnik „POLKI w świecie” ma także za zadanie uświadomić Polakom mieszkającym nad Wisłą rangę osiągnięć, jakimi dzisiaj legitymują się Polki żyjące i działające poza Polską. Czasopismo w formie drukowanej jest dostępne w całej Polsce i USA. Redaktor naczelna magazynu Anna Barauskas-Makowska zainteresowała się naszym Polonijnym Biuletynem Informacyjnym w Winnipegu, odnalazła kontakt z naszą redakcją proponując współpracę.

Nasza współpraca polega na publikowaniu wywiadów z kwartalnika „Polki w Świecie”  w polishwinnipeg.com  a wywiady z kobietami, które ukazały się w naszym biuletynie zostaną opublikowane w kwartalniku ”Polki w Świecie”.